هیستوگرام

هیستوگرام

هیستوگرام یک ابزار بسیار کارآمد است که بسیاری از دوربین ها آن را در اختیار کاربران خود می گذارند تا به آن ها کمک کند و خلاصه ای از وضعیت نوری عکس را در اختیار کاربران بگذارد و آن ها بتوانند با یک نگاه متوجه میزان نور و کمیت آن در عکس خود بشوند.هیستوگرام، تون های نوری در عکس شما را از رنگ سیاه (در سمت چپ) به سمت رنگ سفید (در سمت راست) به نمایش در می آورد. در هر قسمت از هیستوگرام که ارتفاع بیشتری داشته باشد به این معناست که پیکسل هایی که آن تون رنگی را در عکس شما دارند بیشتر از بقیه رنگ ها هستند. بنابراین هیستوگرام عکسی که نقاط تاریک بسیاری دارد به سمت چپ نامتوازن خواهد بود و هیستوگرام عکسی که نقاط روشن بسیاری دارد به سمت راست نا متوازن خواهد بود. همان طور که میدانید LCD دوربین شما به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند وسیله ی خوبی برای سنجش عکس شما باشد و معمولا عکاس ها پس از مراجعه به منزل و بازبینی عکس ها در کامپیوتر شخصی متوجه می شوند که اشتباهات و نقص هایی در عکس های آن ها موجود بوده که درLCDدوربین غیرقابل رویت بود. زیبایی کار هیستوگرام این است که شما می تواند به راحتی توسط آن متوجه وضعیت نوری عکس خود بشوید و بدانید که عکس شما زیاد نوردهی شده، کم نوردهی شده و یا متعادل است. کوچک و بزرگ بودن صفحه نمایش هیچ تاثیری در عملکرد هیستوگرام ندارد و شما را به اشتباه نمی اندازد.در همان محل عکاسی اگر با مشاهده هیستوگرام عکس متوجه اشتباهی در نوردهی شدید می توانید با گرفتن یک عکس جدید با تنظیمات بهتر اشتباهتان را جبران کنید. با یک توضیح تخصصی سعی می کنیم بیشتر شما را با نحوه کار هیستوگرام آشنا کنیم. هر پیسکل از هر عکسی، دارای رنگی ست که از تلفیق سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی (RGB) تشکیل شده است. هر کدام از این رنگ ها می توانند درخشندگی و روشنایی به میزان بین ۰ تا ۲۵۵ داشته باشند. البته این میزان درخشندگی مربوط به عکس های ۸ بیتی می باشد.همانطور که در عکس زیر می بینید هیستوگرام RGB میزان درخشندگی رنگ ها در عکس را نشان می دهد.

چند مثال از هیستوگرام و کارکرد آن حالا به عکس های زیر و هیستوگرام های آن ها توجه کنید تا بهتر متوجه نوع عملکرد آن بشوید.

عکس بالا نقاط روشن بسیاری در خود دارد. همانطور که میبینید بالاترین نقطه ی هیستوگرام که در اصطلاح رایج عکاسان به آن کوه هیستوگرام گفته می شود، کمی به سمت راست کشیده شده و این بدین معناست که نوردهی عکس کمی زیاد بوده و اصطلاحا عکس Over exposed شده است.

عکس سمت راست بر خلاف عکس نخست نقاط تاریک و تیره ی بسیاری دارد. البته این نقاط تاریک دو دلیل دارد، ولی لباس های تیره ای که سوژه های عکس بر تن دارند و دلیل دوم این که عکس به میزان کمی دچار کمبود نوردهی یا Under exposed شده است.هیستوگرام این عکس کاملا بر خلاف هیستوگرام اول است و در آن کوه هیستوگرام به میزان زیادی به سمت چپ منحرف شده است.

عکس بالا دارای محدوده ی نوری گسترده ای می باشد. همانطور که مشاهده می کنید برای فهم ساده تر، هر بخش از عکس به بخش مربوط به خودش در هیستوگرام وصل شده است. به دلیل اینکه نقاط تاریک و تیره ی عکس بیشتر می باشد، کوه هیستوگرام در سمت چپ قرار دارد.

در این مثال همان طور که می بینید کوه هیستوگرام تقریبا در میانه قرار دارد و این یعنی نوردهی این عکس به شکل صحیح و نرمال انجام شده است.

آیا چیزی به اسم هیستوگرام “خوب” وجود دارد؟!

در جواب این سوال باید بگوییم خیر! عکاسی هنری ست که بسته به نوع آن و چشم های عکاس می تواند انعطاف داشته باشد، قوانین را بشکند و آثاری عجیب را خلق کند، پس نمی توان گفت یک نوع هیستوگرام خوب است و همیشه باید هیستوگرام در همان وضعیت باشد. به طور مثال وقتی شما یک عکس در حالت silhouette می گیرید به احتمال زیاد شما با یک هیستوگرام عجیب روبرو خواهید شد، هیستوگرامی که دارای دو کوه در دو طرف آن است! و یا گرفتن عکس از یک سوژه در میان برف ها قطعا هیستوگرامی را به شما می دهد که دارای یک کوه تیز در سمت راست است! اما هیچ کدام این ها بدان معنا نیست که عکس شما دچار خطا و اشتباهی در نوردهی است. وقتی کمی به تجربه ی خود در زمینه عکاسی افزودید متوجه خواهید شد که در هر موقعیت چه نوع هیستوگرامی نرمال است.

کنتراست و هیستوگرام!

هیستوگرام همچنین می تواند میزان کنتراست یک تصویر را نیز به نمایش بگذارد. کنتراست در حقیقت همان تفاوت درخشندگی بین نقاط تیره و روشن هر عکس است. اگر کوه هیستوگرام پهن و عریض باشد نشان دهنده کنتراست بیشتر است و اگر کوه هیستوگرام باریک و تنگ باشد نشان دهنده کم بودن کنتراست تصویر است که ممکن است به نظر بیاید تصویر صاف و راکد است. کنتراست در حقیقت بر اثر تلفیقی از وضعیت سوژه و وضعیت نوری محیط به وجود می آید. به طور مثال عکس هایی که در مه گرفته می شوند دارای کنتراست کمی هستند و عکس هایی که در نور شدید روز گرفته می شوند کنتراست زیادی دارند. در تصاویر زیر نمونه ای از تصویر با کنتراست بالا و پایین را همراه با هیستوگرام مربوط به هر یک مشاهده می نمایید.

استفاده از هیستوگرام در حین عکاسی

حالا شما هیستوگرام را می شناسید و کاربرد آن را می دانید. حالا بهتر است دوربین خود را بردارید و با استفاده از حالت دستی شروع به عکسبرداری کنید. پس از گرفتن هر عکس هیستوگرام مربوط به آن را چک کنید و سعی کنید بدون توجه به خود عکس متوجه شوید که عکس شما تا چه میزان دارای نقاط روشن و یا تیره است. اگر عکس بیش از حد تیره و یا روشن بود، با تنظیم دوباره نوردهی سعی کنید وضعیت هیستوگرام را بهبود ببخشید.

هیستوگرام در حقیقت ابزاری ست که اطلاعات بیشتری از عکس به شما می دهد و به شما کمک می کند تاثیری که مد نظرتان هست را در عکس بگذارید. یادگیری خواندن هیستوگرام می تواند به شما کمک کند تا اولین عکسی که می گیرید همان عکس مورد نظر شما باشد و اشتباهی در نوردهی رخ ندهد.

وایت بالانس

تعادل رنگ سفید (WB -White Balance) یکی از مهم ترین تنظیمات دوربین دیجیتال است. شاید تا به حال برایتان پیش آمده که در منزل و زیر نور لامپ های تنگستن (نور زرد) عکس بگیرید و سوژه یا عکستان زرد یا نارنجی رنگ شوند. این به دلیل تنظیم نبودن رنگ سفید دوربین پیش می آید.

دمای رنگ

به منظور درک صحیح تعادل رنگ سفید باید ابتدا از مفهوم دمای رنگ (Color temperature) درک صحیحی داشته باشید. دمای رنگ یکی از خواص نور مرئی است و بر حسب کلوین (K) اندازه گیری می شود. نور های خنک تر مثل نور لامپ فلورسنت با مقدار کلوین بزرگتر نمایش داده می شوند (دمای رنگ بالاتر) و نور های گرم تر مثل نور لامپ تنگستن داخل خانه با عدد کلوین کوچکتر (دمای رنگ کمتر) مشخص می شوند. جدول بالا دمای رنگ های مختلف از منابع نوری گوناگون را به شما نشان می دهد.

نور چگونه بر رنگ تاثیر می گذارد؟

دوربین دیجیتال رنگها را بر حسب نورهای قرمز، سبز و آبی که به حسگرش می تابند اندازه گیری می کند. در عکسی که در آفتاب سر ظهر گرفته می شود کل طیف رنگی موجود است (در نتیجه رنگ سفید به درستی ثبت می شود. در چنین شرایطی رنگ های موجود در عکس نزدیکترین حالت به رنگ های واقعی هستند. اما اگر زیر نور تنگستن یا فلورسنت عکس می گیرید حتما باید تعادل رنگ سفید را در دوربینتان تنظیم کنید که در غیر این صورت رنگ های متمایل به نارنجی یا آبی خواهید داشت.

چرا تعادل رنگ سفید را تنظیم کنیم؟

منابع نوری مختلف دمای رنگ متفاوتی تولید می کنند و ما باید به دوربین بفهمانیم که «سفید» چه رنگی است در حالی که چشم انسان به صورت خودکار این توازن را انجام می دهد ولی دوربین برای تولید رنگ های صحیح نیازمند تنظیم دستی برای نور های مختلف است.

تنظیمات تعادل رنگ سفید پیشفرض

خودکار Auto : این حالت با توجه به قرار گرفتن دوربین در شرایط نوری مختلف، تعادل رنگ سفید را اتوماتیک تنظیم می کند اما می‌توانید برای گرفتن عکسی بهتر، حالات دیگر را نیز مورد آزمایش قرار دهید.

تنگستن Tungsten : این حالت برای عکس گرفتن زیر نور لامپ‌های حبابی مثل تنگستن استفاده می‌شود و معمولا برای عکاسی درون منازل مورد استفاده قرار می‌گیرد. تنظیم تنگستن دوربین دیجیتال دمای رنگ را در عکس خنک می‌کند.

فلورسنت Fluorescnet : این حالت برای گرفتن عکس‌های روشن تر و گرم‌تر با جبران کردن خنکی ناشی از یک نور فلورسنت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نور روز Daylight : این حالت برای تنظیم در نور طبیعی روز است و عکاسی در بیرون منازل را شامل می‌شود. بسیاری از دوربین‌ها این حالت را ندارند.

ابری Cloudy : این تنظیم برای عکاسی در یک روز ابری، ایده‌آل است. این حالت عکس را گرم‌تر می‌کند و به شما اجازه گرفتن عکس‌های بهتر را می‌دهد.

فلاش Flash : نور فلاش دوربین می تواند کاملا خنک باشد پس این حالت عکس های شما را کمی گرم تر می کند.

سایه Shade نور در سایه از نور آفتاب مستقیم خنک تر است پس این حالت عکس شما را گرم تر می کند.

تنظیم دستی (Manual) تعادل رنگ سفید

حالات پیش فرضی که در بالا بیان شد در بیشتر موارد به خوبی و دقیق عمل می کنند اما در بعضی از دوربین های دیجیتال امکان تنظیم دستی یا manual هم وجود دارد. این تنظیم در مدل های مختلف دوربین کمی متفاوت است اما به صورت کلی این حالت با در نظر گرفتن یک شی سفید به عنوان نمونه انجام می شود. این کار به منظور راهنمایی دوربین بوده و به آن می‌فهمانید که سفید واقعی کدام رنگ است و در نتیجه رنگ های دیگر را نیز به درستی تولید می کند. می توانید این کار را با یک کارت سفید ( یا خاکستری) که مخصوص همین کار ساخته شده انجام دهید یا در اطراف به دنبال یک جسم سفید رنگ مناسب باشید.

تراز سفیدی خودکار (Auto white balance) برای سوژه های عمومی به خوبی جواب می دهد، اما رنگ های قوی می توانند آن را به اشتباه بیاندازند. همچنین ممکن است بسته به شرایط عکاسی شما، انتخاب از بین حالات پیشفرض تراز سفیدی WB presets-مثل Cloudy یا Daylight نیز دشوار باشد. در چنین شرایطی شما می توانید از ترازی سفیدی سفارشی custom white) (balanceاستفاده نمایید . تراز سفیدی سفارشی در دوربین های نیکون Preset Manual و در دوربین های کانن Custom White balanceنام دارد . از یک سوژه خاکستری یا سفید عکس بگیرید (یک تکه کاغذ یا کارت) در همان شرایط نورپردازی که سوژه تان قرار دارد و بعدا دوربین از این برای تراز کردن رنگ سفید استفاده خواهد کرد. از آنجا که این تراز سفیدی ثابت است، این تکنیک برای عکاسی در نور ثابت مناسب است، اگر نور تغییر کند، باید تمام مراحل را از اول تکرار کنید. سفارشی سازی تراز سفیدی، در زمان ویرایش عکس ها صرفه جویی می کند و همچنین شما را قادر می سازد تا هنگام بررسی عکس ها روی LCD پشت دوربین، رنگ ها را دقیق تر تشخیص دهید.

توجه : کارت های مرجع برای تنظیم تراز سفیدی قابل خریداری می باشند، اما همیشه می توانید از یک صفحه کاغذ سفید نیز استفاده نمایید.

مراحل سفارشی سازی تراز سفیدی:

کاغذ را قرار دهید

برای دستیابی به دقیق ترین رنگ ها، کاغذ یا کارت خاکستری رنگ یا سفید را جوری قرار دهید که با سوژه اصلی شرایط نورپردازی یکسانی داشته باشد. برای حصول بهترین نتیجه کاغذ را جایی که سوژه خواهد بود قرار دهید.

از کاغذ عکس بگیرید

حال کادر را با کاغذ پر کنید و از آن با همان جهتی که می خواهید عکس اصلی را بگیرید، عکاسی کنید. تا وقتی که زیادی یا ناکافی نوردهی نشود، نوردهی این عکس مرجع زیاد اهمیت ندارد. شاید نیاز شود که به فوکوس دستی جا به جا شوید.

به منو تنظیمات تراز سفیدی بروید