اجزای اصلی درون یک دوربین DSLR

اجزای اصلی درون يك دوربین DSLR

“لنز های قابل تعویض روی دوربین نصب می شوند (۱). یک آینه مکانیکی که بالا و پایین می آید (۲) نور را از لنز با زاویه ۴۵ درجه ای به یک صفحه مات متمرکز کننده (۵) تابانده که این نور از یک عدسی متراکم کننده (۶) گذشته و به ۷ pentamirror می رسد که این قطعه، تصویر واژگون در اثر تابیده شدن در آینه را برای درست دیده شدن در چشمی نمایاب دوربین (۸) تصحیح می کند. برای گرفتن عکس، آینه در جهت نشان داده شده به بالا می پرد. صفحه شاتر مقابل سنسور(۳) باز شده و تصویر روی سنسور (۴) تابیده و ثبت می شود. بعد از آن شاتر بسته شده و آینه به زاویه ۴۵ درجه باز می گردد”

نسبت لنز(Lens Ratio)

هنگامی که به قسمت استوانه ای شکل لنز خود نگاه می کنید، یک عدد نسبی می بینید Lens ratio در عکس بالا که بیانگر بیشترین اندازه دریچه دیافراگم لنز است. دریچه دیافراگم تعیین می کند که لنز چه میزان نور به حسگر دوربین می رساند. هر چه این عدد کوچک تر باشد، کیفیت لنز در روشنایی نیز بیشتر خواهد بود. لنزهای زوم دار با کیفیت، برای فواصل کانونی متفاوت ضریب F ثابتی ارائه می دهند به عنوان مثال ۲. ۸/f در ۳۵ میلیمتر و ۲ . ۸ /f در ۸۰ میلیمتری؛ در حالی که در لنزهای با کیفیت کم تر، با بالا رفتن

فاصله کانونی ضریب F هم تغییر می کند مثلا ۳. ۵/f در ۲۸ میلیمتر و ۵ . ۶/f در ۸۰ میلیمتری ؛ و این یعنی بعد از زوم کردن لنز از حالت عریض به تله فوتو، حداقل یک پله نور را از دست داده اید. یک لنز با عدد f كمتر (با دریچه دیافراگم عریض تر) لنزی با کیفیت بالاتر به حساب می آید که به شما اجازه قدرت مانور بیشتری می دهد. به عنوان مثال چنین لنزی روشن تر است و به شما اجازه می دهد در شرایط کم نور عکس های بهتری بگیرید. در ضمن این لنزها عمق میدان کمتری هم در اختیار شما قرار می دهند. بر این اساس هر لنزی که ۲ . ۸/f یا کمتر باشد، یک لنز حرفه ای به حساب می آید و طبیعتا قیمت بالاتری نیز خواهد داشت.

لنز نرمال استاندارد

لنز استاندارد فاصله کانونی ثابتی دارد (۵۰، ۸۵ یا ۱۰۰ میلیمتر) و از لحاظ پرسپکتیو همانند دید چشم انسان است. برای یک دوربین با فیلم ۳۵ میلیمتری یا یک DSLR فول فریم، یک لنز ۵۰ میلیمتری استاندارد محسوب میشود. در فاصله کانونی های بالاتر (۸۵ و ۱۰۰ میلیمتری) یک لنز ایده آل برای عکاسی پرتره دارید چرا که ترکیب این لنز با دریچه دیافراگم باز، جزئیات هر پس زمینه ای را مات خواهد کرد در نتیجه توجه بیننده به سوژه جمع خواهد شد.

لنزهای زاویه عریض

یک لنز زاویه باز (Wide angle lens) در مقایسه با یک لنز استاندارد فاصله کانونی کمتری دارد (۱۰ تا ۴۲ میلیمتر). این ویژگی شما را قادر به گرفتن عکس هایی با زاویه ی دید وسیع تر خواهد کرد. لنز زاویه عریض برای عکس گرفتن از مناظر و پرتره های گروهی عکس های دسته جمعی) یک انتخاب مناسب است. در واقع زاویه باز این لنز ها تنها گزینه برای چنین عکسهایی که مایلید هیچ المان مهمی از عکس را حذف نکنید، به حساب می آید. پس از این لنز ها استفاده کنید تا عمق میدان (DOF) عمیق تری به دست آورید.

لنز نرمال

استاندارد دوربین عکاسی

لنز زاویه عریض 

 لنزهای تله فوتو

لنزهای تله فوتو (۱۰۰ تا ۸۰۰ میلیمتری) زاویه دید باریکی به شما می دهند. چنین لنزهایی شما را قادر خواهند ساخت که از یک فاصله دور سوژه خود را شکار کنید. لنزهای تله فوتو برای عکاسی حیات وحش، پرتره، ورزشی، و مستندسازی مناسب هستند. این لنزها شما را قادر خواهند ساخت که سوژه ها را از چندین متر دورتر مورد عکاسی قرار داده و با عمق میدان کمی که دارند روی سوژه فوکوس کنید.

لنزهای زوم

لنزهای زوم فاصله کانونی متغیری دارند و بسیار کاربردی هستند. برخی از این لنزها می تواند از یک لنز زاویه عریض تا یک لنز تله فوتو (مثلا ۲۴ تا ۳۰۰ میلیمتر) تغییر زاویه دهند پس دست شما برای ترکیب بندی کاملا باز خواهد بود. چیزی که در لنزهای زوم باید سبک و سنگین شود، دریچه دیافراگم است. از آنجا که برای ساخت این لنز ها قطعات زیادی لازم است، توانایی محدودی در باز کردن دریچه دیافراگم و ورود نور دارند پس هنگام خریدن یک لنز زوم به این موضوع نیز فکر کنید.

لنز های تله فوتو

لنز زوم

لنزهای چشم ماهی

یک لنز چشم ماهی لنزی خاص با زاویه عریض است که با تغییر دادن خطوط صاف به منحنی عکس هایی خیلی عریض به شما می دهد. معمولا این لنز با کج کردن پرسپکتیو و ایجاد یک تصویر ۱۸۰ درجه ای، عکس هایی به صورت دورانی، محدب یا حتی بیضوی می سازد. در چنین لنزی محدوده ی فاصله کانونی بین ۷ تا ۱۶ میلیمتر متغیر است. لنزهای ماکرو لنزهای ماکرو (Macro lenses) برای عکاسی کلوز آپ یا ماکرو استفاده می شوند. فاصله کانونی آنها بین ۵۰ تا ۲۰۰ میلیمتر متغیر است. این لنزها روی سوژه ها در فاصله فوکوس ماکرو، خیلی خوب فوکوس کرده و عکس های خیلی شارپی به دست می دهند اما توانایی فوکوس شارپ در فاصله های دیگر را ندارند. این لنزها عکاس را قادر می سازند که تصاویر بزرگ و تمام نمایی از سوژه های کوچکی مثل مورچه، پروانه و گل بگیرد.

لنزهای تیلت شیفت

لنز های تیلت شیفت (Tilt shift lenses) یا لنز های با قابلیت تغییر زاویه لنز، به عکاس زمانی که در عمق میدان و پرسپکتیو محدودیت دارد کمک می کنند. حقه های نوری که این لنز ها به کار می برند به صورت دیجیتال قابل پیاده سازی نیستند پس هنگام عکس برداری از مناظر و بناهای معماری خاص، ضروری هستند.

لنز ماکرو

لنز های تیلت شیفت

سیگما و تامرون، برچسب های بخصوصی برای لنزهای دوربین های بدون آینه نیز دارند که به ترتیب DN و Di III نامیده میشوند. در زمان نگارش این متن، توکینا لنزی از این نمونه را تولید نمی کند.

ماونت لنزها

هر تولید کننده ای ماونت لنزهای اختصاصی خود را طراحی میکند و بدین معنیست که لنزها نمیتوانند با برندهای مختلف استفاده شوند. به عنوان مثال لنزهای کانن نمیتوانند در بدنه ی دوربین های نیکون فیکس شوند. اما دو استثناء وجود دارد و این که کمپانی های المپوس و پاناسونیک هر دو برای دوربین های DSLR از ماونت های چهار سوم و برای کامپکت های با لنز قابل تعویض بدون آینه شان از ماونت های میکرو چهار سوم استفاده میکنند.SLR های سامسونگ اساسا با مدلهای مانت KAF پنتاکس شناخته می شدند، هرچند این شرکت اکنون روی سری NX TLC تمرکز دارد.

لنزهای زوم در برابر پرایم

لنزهای زوم طی چند سال گذشته تقریبا فراگیر شده اند، در نگاه نخست خرید لنزی که به یک زاویه دید محدود است ممکن است بی معنی به نظر برسد. ولی لنزهای پرایم هنوز هم برخی مزیت های کاملا واقعی دارند. در مقایسه با لنزهای زوم، لنزهای پرایم معمولا کوچکتر و سبکتر هستند، دهانه دیافراگم بازتری دارند، و تصاویر شارپ تری ارائه می دهند. این فاکتورها آنها را برای اهداف خاص شديدا مفید و کاربردی می نماید، برای مثال در عکسبرداری در نور کم که زیاد بودن ماکزیمم دهانه دیافراگم یک مزیت عمده است.